Este é o alcolito dos Pereiro de Bardaos. Mui autóctono non é, xa o sei. Din por aí que veu da Curuña... Pero saber sábevos unhas cantas historias. A min tenme contado unha mui divertida dunha nena estrábica, alérxica, asmática e, o que é peor, revella que cada vrao ía uns meses facer bafos á aldea... O seu non arreglaba nin con bafos de alcolito máxico, pero mal non volo pasou gaveando polas fincas arriba para arrebolarse despois a rolos cara o descoñecido, mal non volo pasou...
No comments:
Post a Comment