19 Mar 2006

somos instante palavras poesia

klimt
The kiss, de Gustav Klimt

Nunca fun muito de líos dunha noite. E non é unha cuestión moral. Nin filosófica. Nin nada. É que non dou. Sempre acabo quedando para outra vez. O noventa e nove por cento das veces, esta cita acabou resultando un incómodo e innecesario epílogo que estropeou o que puidera terse convertido nun fermoso recordo imaxinado.
Onte coñecín a un rapaz, madrileño do ej-que, tan raro que non só non se extrañou cando lle preguntei se sabía a capital de Belice, senón que respostou correctamente e contraatacou coa Guyana Francesa. Georgetown? Non, esa é a Guyana Guyana, a francesa é Cayena. Xa sabedes o muitísimo que me gustan os rapaces que teñen resposta para todo. A el resultou que lle gustaban as pecosas preguntonas. Pasámolo ben.
Dúas horas despois de que nos separaramos, recibín unha mensaxe: "¿te llamo?".
Non sei que contestar.

No comments:

Post a Comment