24 hours party

Só queda un día... Por incrible que pareza... Dinme conta esta mañá cando viñeron busca-los papeis que levo dous anos acumulando. 60 quilos de sabiduría que alá foron co rapaz de AZkAR-Lugo (para que logo digan que do patrocinio deportivo)... Que, por certo, dende que me separei deles ando nun sin vivir. Non teño ningunha proba de que os levou, nin un papel mal firmado nin nada... e ando paranoica, ¿e se mos rouba? ¿e se lle da por abri-las caixas e queda marabillado coa miña colección de artigos sobre identidade, sobre inmigración, sobre televisión? Ai, que tensión. Contra a histeria, recomendan buscar bos amigos que te entreteñan: xelados de limón na praza revolució, hommos, baklabas, mojitazos que rematan con almorzos de película ás dúas da tarde, discusións políticas morais éticas e estéticas... esos amigos que, nun acto supremo de bondade, che cumpren ata os últimos antollos.