Interrompo á xente. No que hai unha milésima de segundo de silencio, encho o oco dándolles un final inesperado (e con frecuencia erróneo) ás frases alleas.
Non o podo evitar.
E ata hai uns días nin sequera me daba conta do moito que o facía.
É mellor calar e parecer estúpida que abrir a boca e confirmalo?
