26 Jan 2012

Achados XIX: Consecuencias

26/01/2012

A enfermeira está afónica. Comunícase por sinais. Le isto. Laparoscopia. Asina aquí. Quistectomía / anexectomía. A xinecóloga é riquiña. Tamén é mala sorte, di. Nestes anos tiveches fillos? Non, non me deu por aí, bromeo. Pois púidoseche dar, respóndeme. Ti sabes o que significa isto, verdade? O que pode significar. Sei, si. Non ten porqué pasar, iso sábelo tamén. Sei, si. Pero podería. Xa o sei.

Joderhostiaxa.

O aire

10/01/2012



Ao chegar á vila, viras á dereita. Despois, á esquerda. Pasas unha ponte tres curvas e un hórreo mui grande e chegas a unha aldea. Alí preguntas. É unha casa grande. Chamamos pola muller dende a aira e sae un home que nos pide que a esperemos no corredor. Á dereita, unha cociña moderna. Á esquerda, unha lareira chea de gatos y suciedade. Chámanos dúas mulleres de osos retortos dende a lareira. Póñenlle a H. unha peneira atravesada por unha tixeira na man e unha delas comeza a rosariar Peneiriña, peneirón, dime se H. ten o aire ou non. A peneira xira desbocada sobre o seu propio eixe. Telo, telo. Todas asentimos, eu miro para esa luz doutro mundo que ten o sitio e lamento non ter o coraxe de sacar a cámara. Agora eu, di C. Repiten a operación: Peneiriña, peneirón, dime se C. ten o aire ou non. A peneira non se inmuta. Repíteno varias veces. Ti non o tés, non. Mentres, a outra muller vai botando cousas nunha pota que teñen ao lume. A apócema leva loureiro, que estala como cando o papá roxa o forno. Agora ti. Non, eu veño de acompañante. Pois xa que estás, lévalo mirado. Ten toda a razón. Peneiriña, peneirón, dime se S. ten o aire ou non. O invento comeza a moverse. Despacio, a principio. Máis rapidamente, despois. Dentro, un rosario choca contra as beiras da peneira. Telo, si. Pídennos unha prenda de roupa a cada unha. Pásanas varias veces polo fume que sae da pota mentres rosarían baixiño. Despois, dinnos que as poñamos e que volvamos coller a peneira, para comprobar que o ritual funcionou. Efectivamente, desta volta, non se move. Estamos limpas. Son 6 euros.

Achados XVIII: Non é normal

26/01/2012

Teño dúas horas de espera ata a seguinte cita. Séntome a mirar como o meu diamante vai perdendo o seu verdor. Joder. A baixa da autónoma. Joder. Os bicos descontados. Joder. Os proxectos compartidos. Joder. Por que a min? Joder Joder Joder Joder.

A muller que está sentada ao meu lado na sala de espera é da Pastoriza. Tócalle currar 26h ao día, explícame, 8 días á semana. Tócalle campo. E pais vellos. E fillos novos. Tócalle chupar moita sala de espera e está ata os huevos de todo. Pero non tes nada que facer? dille a unha ATS que leva unha hora acompañando a espera da sobriña. A outra levántase e vaise, rosmando: "a xente é ben maleducada". Eu estas cousas teño que dicilas, sabes? Pésanme moito no estómago. Cáeme ben esta muller. Sorríolle. Quedamos caladas. Non é normal, dime xa coa complicidade do sorriso compartido, que os que pagamos teñamos que esperar tanto... Seguro que os xitanos pasan os primeiros. Conxélaseme o sorriso. Eu son xitana, minto. Oh, non pareces, perdoa. Ponse coloradísima. Eu non son racista, eh. Non, claro.

Joder.

Outing XIX

Reviso varias veces o correo. F5 F5 F5. Síntome culpable ao momento. Son pesada en silencio. Insistente para adentro. Seguramente, esta miña é a peor dependencia posible. A da independente.

Achados XVII: Bis

26/01/12

Chego á ITV acelerada. A sala de espera está chea de xente. Séntome. Non me dou conta de que o número que parpadea na pantalla é o meu. Sae buscarme a enfermeira e entro na consulta aínda máis acelerada. Aténdeme un rapaz novo. É todo bastante sórdido, como sempre. Pero el é amable. Empeza a fuchicar no ecógrafo. Pregúntame cando foi a operación. No 2007. Ai, non, perdoa, no 2008. E en que ovario? Neste. Oh, que raro, eu diría que no outro. Ai, si, perdoa! A verdade é que xa me olvidei un pouco de todo aquelo... hai tanto tempo! Pois tivo que ser no outro, porque agora tes un neste.

Silencio.

A enfermeira mírame aos ollos. Eu sorríolle. A miña mente empeza a acelerarse e o meu diamante a escurecer. O médico sigue falando. Definitivamente, tes outro teratoma e é bastante grande. Furgando. Cando tes cita? Falando. Valo ter que quitar porque é moi grande e desarrollouse moi rápido. Furgando. Normalmente, son tecidos primarios que levan aí toda a vida, microscópicos, ata que un día deciden medrar... Xa, xa, a historia xa a sei, gracias. É riquiño. É unha lata, pero hai que quitalo. Xa, xa o sei. Escápaseme un joder baixiño.

Joder joder joder joder.

Xa o sei
.