Despois da viaxe do inferno cunha compañía que está a ser investigada por incumplir os horarios sistematicamente, cheguei a Chile o día 6 ás 11 da noite (hora local) e/ou o día 7 ás 5 da mañá (hora española)... había, exactamente, 24 horas que saira de Lugo. Supoño que o atraso me foi bon para o jet lag, porque durmín toda a noite (chilena) dunha tirada e ás nove da mañá estaba en marcha. Despois de ver o pacífico por vez primeira e dun almorzo espectacular, saín dar unha volta con La-Fran por Viña. Teño muitas imaxes na retina, pero a verdade é que aínda non me animei a digievolucionar a xaponesa. Dádeme tempo. Cando escribo esto son as nove e cuarto da noite (cl) e suponse que vamos ir cear a un xaponés cuns amigos dos meus anfitrións, pero o meu corpo leva un cacho comentándome que para el son as tres e cuarto da mañá e que as últimas semanas foron muito máis do que está afeito a soportar... Xa veremos.
No comments:
Post a Comment