Todo o mundo tira de ti con todas as súas forzas. En direccións contrarias. E tu vaste estirando vaste estirando vaste estirando. Sintes que vas perdendo a túa forma orixinal e pregúntaste canta tensión máis podes aguantar. Entón, un día calquera, un lixeiro toque extra desfaite en mil pedazos. Estoupas como un globo. Desapareces. Non queda nada de ti.
Só queda o monte.
E volver empezar.
No comments:
Post a Comment