No meu moleskine XXX: Xente

Na casa teño mazás e kiwis, porque é o que come a xente.
___
*A imaxe é Muette et aveugle (1940), de Marcel Marien.

Veurem què s’hi pot fer

No… tu mai viuràs com viuen els altres,
ni patiràs com pateix la gent normal,
mai entendràs el fracàs dels altres, mai comprendràs
com els somnis se’ns van quedant
en riure i beure i ‘nar tirant, i si pots, ja saps,
follar de tant en tant.

(click)

Melodía

Cando se fala con valor do trivial, da felicidade, do íntimo ou do doloroso, desaparece o medo, porque nos vémo-la fenda que, como un machadazo, todos temos en algures.
___
*Melodía de días usados (Galaxia, 2005) é unha selección dos Anxos da Garda que Anxos Sumai publicou durante máis de dous anos en culturagalega.org. Tamén é un dos meus libros favoritos dos últimos tempos (click).

Outing VII

Unha vez dixeron de min: "esta tamén está en boceto. Para que non a critiquen, xa advirte que está en proceso de fabricación".
Non creo que haxa unha maneira máis precisa de definirme.

No meu moleskine XXIX: Solteiros

-A estas alturas da película, os tíos ou están emparellados ou están cheos de merda.
-Non sei como tomarme iso, eu non teño parella.
___
*A imaxe é Paulette et Andre, de Brassai.

Branco

Na cama tampouco había vida. Só a sensación de cabalgar sobre un cadáver ata o esgotamento. Nin sequera conseguía que respirase con ansia. Apenas a oía respirar.
___
*Branco é a última novela de de Manuel Darriba (Galaxia, 2009). O autor falou dela con Jaureguizar para El Progreso.

Outing VI

Para algunhas institucións públicas do meu país, son unha persoa con antecedentes políticos.

India - भारत (XXII): Cricket

O cricket é o fútbol da India. É o tema de conversa, a pachanga que se bota en cada esquina, a referencia xeográfica e cultural, o orgullo e a deshonra de toda aldea vila cidade ou nación, o trazo identitario compartido e o único motivo polo que unha moza guapa se disfrazaría de rapaz, poñendo así en perigo a súa saúde e o amor da súa vida. Iso si, as 42 leis que regulan o cricket son infinitamente máis complicadas có orsai. Donde vai dar!

India - भारत (XXI): borracheiras

Polos ghats baixan uns regueiros que non se sabe mui ben se levan auga de lavar a roupa, mexos das vacas ou restos dos desaugues da cidade. Seguramente, unha mestura das tres cousas. Un rapaz mui noviño rebózase sen acougo nesa auga sucísima, mentres outro durme a mona ao seu carón. Se cadra perdeu o sentido, penso. Supoño que a ninguén lle importaría. O amigo dá voltas darredor. Levántao. Quítalle a chaqueta. Ponlla debaixo da cabeza. Quítalla tamén dalí. De repente, dalle outra idea, levántase e arrebola unha botella baleira ao río sagrado, cun berro desafiante. Nin asustado nin enfadado, desafiante. Despois, máis tranquilo, déixase caer outra vez sobre o regueiro, coloca ben colocadiña a chaqueta do amigo nun escalón, pousa a cabeza nela e pecha os ollos. Vése que é hora de durmir.

Aniversario

I
Pedra queixo cortiza mazairas paralelas miradas retortas tren cruce camiño claro estanque carreira empírica inocente inxenuo sonámbulo revirado subvertido formaldehído feo católico formal nudo espada jedi ortopédica implacable b-girl xuíza locutora camioneira semiótica empregarse a fondo coas maos atadas suada alasando... desenfocada

La hipérbole la metáfora la aliteración el símil y demás familia ruegan una oración por nuestro descanso eterno

uso lingüístico

II
In the end, di o Guardian que lle dixo DeLillo a Franzen, writers will write not to be outlaw heroes of some underculture, but mainly to save themselves, to survive as individuals.

(vía)

___
*Hai hoxe un ano andabamos soñando con ovellas eléctricas.

India - भारत (XX): aromas

A casa ten un patio con tres vacas, dous cans e un forte olor a establo. Do outro lado do patio hai unha porta pequena de máis incluso para min. O noso anfitrión dalle tres voltas aos tres pechos que ten a portiña e entramos -watch your head- no cuarto das esencias. O perfumista, bisneto neto fillo pai e tío de perfumista, comeza a abrir botiños. Todo é tan pequeno que parece de xuguete. Embadúrnanos as maos e os brazos con xasmín sándalo e canela. Estornudo. "É o masala chai", dime, "é bo para a sinusite, seguro que estabas atascada". Dáme a risa, "eu sempre estou atascada". Abre outro botiño e ponme unha esencia sobre as cellas e a cada lado do nariz. "Menta, alcanfor e tomillo", explícame, "xa verás como te despexa. Vouche regalar un pouco, para cando volvas á casa."

Levo tres días untándome de menta alcanfor e tomillo.

Creo que estou atascada na India.

India - भारत (XIX): memoria

Non quero que tomes nota do meu nome, nin que copies aí as cousas que che dixen. Non soportaría ser ese tipo do que fala algunha das túas libretas e que ti non podes recordar.