There's a world full of strangers out there

No matter how high you get
Or how low you go
There's one thing darling
You ought to know

Do artista que debuxa artistas, Corey Brandon Allen

Oitenta Xigas de (boa) música e (mellores) pelis achégame á felicidade. Sei que, se dou un paso máis, podería tocala e coas mans. O malo é que non me podo mover nin un milímetro, atada como estou ós apuntes do máster. Esta situación plantexa un problema de lóxica formal. Que é mellor, albiscar a felicidade e non alcanzala ou non vela en absoluto, podendo mesmo dubidar da súa existencia?

Para os ex-residentes na capital do imperio. Onte descubrín as terrazas da praza Olavide. Un oasis no medio do caos. E que pinchos de tortilla! Compartinos cun oficial do exército español. E o peor é que parecía un gran tipo.

Hai meses que non leo un libro por gusto. E morro por botarlle as maus a 1984.

Un compañeiro do máster recordoume hai uns minutos que "siempre es más fácil coquetear cuando no te juegas nada, cuando el no está libre de dolor". Unha desas máximas patéticas que dirixen a miña vida.

There's a world full of strangers out there
A world full of strangers
Beware
There's a world full of strangers out there
And if it gets too strange
Just come on home