meu doce amor
camelia branca do ar
brila entebrecida ao sol.
A foto non é miña, fíxoa Héctor Aravena,
para El Mercurio.
Chove en Santiago
na noite escura
herbas de prata e sono
cobren a valeira lúa.
Olla a choiva pola rúa
laio de pedra e cristal.
Olla no vento esvaido
soma de cinza do teu mar.
Soma e cinza do teu mar
Santiago, lonxe do sol
agoa da mañan anterga
trema no meu corazón.
Federico García Lorca
Que ganiñas lle tiña á choiva.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment