...burns half as long
Onte tivemos sesión de cine clásico na embaixada ítalogalaica.
Varias cuestións me rondan a cabeza desde aquela. Cóntovolas, como caian, porque calquera cousa é máis apetecible que redactar o puto informe de conxuntura:
A metade dos fotogramas de Blade Runner poderían estar colgados nun museo,
Hai 25 anos que Harrison Ford estaba bon,
Por que parpadeará tantísimo? (pode ser porque Deckard é un replicante ou porque Harri é tan mal actor como Fran Perea),
Había tanto tempo que non vía unha peli doblada ao español-de-españa que case choro ao escuitar a Constantino Romero,
A canción dos Piratas será unha referencia á frase de Roy Batty?,
Cal é exactamente a derradeira frase da película? ("It's too bad she won't live. But then again, who does?"),
E se alguén me dixese que os meus recordos non son meus, que non os vivín, que alguén os puxo aí para min?, Con que soñaría?, Con ovellas eléctricas?.
Cómo me gustan as películas que cando acaban en realidade non fan máis que empezar.
No comments:
Post a Comment