Sorpréndeme un cambio de etapa inesperado. Traballos proxectos recunchos persoas. Facendo repaso das cicatrices acumuladas nestes meses, atopo unha fenda. Acórdome dos consellos maternos e tento non tocarlle non pensala ignorala, esperar a esperanza de que desapareza. Pero vése que nestes anos non cambiei tanto por dentro como por fóra, porque acabo rañando nela con todas as miñas forzas ata que quedo cun cacho de cortiza na man. Dáme susto. Non me sinto coa forza necesaria para averiguar se a luz que poida entrar compensará a calor que se perda polo burato... Desordénome.
Traballos proxectos recunchos persoas.
Toca sair e eu non sei cara onde tirar.