Si, ás veces é agarrarse a esa persoa. Inda teño roupa gardada de quen xa non está hai anos, xa desapareceu o seu olor. Ás veces o olor chega a mancar, e a memoria do olor é unha das máis complexas, non? E unha das máis poderosas, cando de repente aparece e abre unha ventá de recordos.
É certo iso da memoria do olor... Outra cousa chula é mandar algún obxecto de vacacións a unha casa allea e, á volta, deixar que encha o teu universo do olor da outra persoa :)
eu teño a teoría de que dá sorte, é tan reconfortante que me dá unha especie de protección, de seguridade...
ReplyDeletegústame levantarme e pensar na sensación de levar roupa de xente que quero ;)
Si, ás veces é agarrarse a esa persoa. Inda teño roupa gardada de quen xa non está hai anos, xa desapareceu o seu olor. Ás veces o olor chega a mancar, e a memoria do olor é unha das máis complexas, non? E unha das máis poderosas, cando de repente aparece e abre unha ventá de recordos.
ReplyDeleteÉ certo iso da memoria do olor... Outra cousa chula é mandar algún obxecto de vacacións a unha casa allea e, á volta, deixar que encha o teu universo do olor da outra persoa :)
ReplyDelete¡¡Gambitera!!
ReplyDeleteHe vuelto.
Biquiños.
Welcome back!
ReplyDelete