14 Mar 2012

Outing XX

Interrompo á xente. No que hai unha milésima de segundo de silencio, encho o oco dándolles un final inesperado (e con frecuencia erróneo) ás frases alleas.

Non o podo evitar.

E ata hai uns días nin sequera me daba conta do moito que o facía.

3 comments:

  1. vaia... non me pasa a min namais.
    [a min xa mo fixeron notar hai tempo, e outro tanto tempo hai que loito contra ese mal costume, pero e que canta pacienciña fai falla...!]

    :-)

    ReplyDelete
  2. Verdade? É que a xente é taaaaan lenta :-P

    ReplyDelete
  3. Eu son ao rivés.
    E un detalle que aprendín co Leo: canto máis coñezo de Leomáis me coñezo a min.

    ReplyDelete