Aquí estamos de novo.
Como a esperiencia é un grao, desta volta apurei a normalidade ata o límite do posible e non lles deixei oco ás reflexións metafísicas ata unhas horiñas antes de ingresar. Á volta da última analítica, escollo os libros que me acompañarán na noite de imsomnio (Morgana en Esmelle e La Vida Perra de Juanita Narboni), volco no móbil as seleccións musicais terapéuticas dos meus djs favoritos e róubolle ao papá un dos seus libros de sudokus. Xa estou lista.
Acabemos cos monstros dunha vez, joder.
Vémonos á volta.
Pois iso, vémonos á volta.
ReplyDeleteSuerte guapa! Te leo a la vuelta! ;)
ReplyDeleteMillones de besos desde la isla...
Xa estou de volta. Algo magoada, pero vencedora... disque. Bicos aos dous
ReplyDeletepois parabéns! e que teñas xa matado os monstros...
ReplyDelete