Pois si, amiguiños e amiguiñas. Parece que me vou. Seis meses á capital do imperio. E despois, que sexa o que eu queira. Gracias polos consellos, polos ánimos, polas palabras fermosas (que o son moito máis por vir de quen veñen)... non estiven á altura das circunstancias e deixei moitas mensaxes sen responder. A única excusa que teño é inexcusable, enchínme como unha prea para ver se os efluvios alcólicos me axudaban a atopabar o camiño. Evidentemente, non foi así. Ao que si me axudaron foi a rirme das miñas angoxas, a coñecer xente, a exaltar amistades e a expresar en voz alta o moito que desexo ser quen de atopar no océano da fonte persoas tan especiais como as que me agardan na beira.
5 Dec 2005
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment