Xa fixen os dous primeiros exames. Fuentes de Información e Contabilidade. Vaia dios con eles. Hoxe tiñamos tamén que expor un traballo sobre a Barbie... Aínda que ao final non veu a profesora e quedou no tinteiro.



Como vedes, este master está poñendo a proba a miña amplitude de miras. Que, por certo, non é tan ampla como debera nin tan limitada como eu pensaba. Parece que podo (fisicamente) idear unha campaña de publicidade para a Barbie. E aínda non empecei a cabezazos coas paredes... Aínda.

Entre as cousas boas (que tamén as hai): que se apague o alumeado público cando vou camiño do metro pola mañá (encántame que me sorprenda o cambio de luz, de cor, cada día nun punto distinto), os cines en versión orixinal (si, xa fun), que me coincida un guaperas (hai unha chea deles) en frente no metro, o efecto explosión lumínica que causou a chegada ao pisito da colcha guatemalteca que me regalou la-lore, os sorrisos que se reflicten na miña cara como nun espello (hai catro na miña clase que teñen a facultade ilimitada de alegrarme o día), descubrir pouco o pouco á xente que me rodea, que a copia de Aznar que se senta á miña dereita (non podía ser doutro xeito) se estea convertindo en Xurxo a pasos axigantados, ir de copas cos do máster e descubrir que "non hai posturas irreconciliables senón vodkas de menos"... e que exista a posibilidade (real) de pasar un par de anos polo mundo adiante.