A imaxe roubeina aquí
Ese é o punto exacto no que me atopo, el puto cogollo de la cuestión. Lima, 15 de agosto de 2007, terremoto de 7,9 na escala Richter, o máis grande dos últimos 50 anos, e eu vívoo soa, anque rodeada de xente histérica que chora e reza, na praza de Armas (centro neurálxico da ciudade), sen pasaporte nin móbil nin tarxeta de crédito, con 43 soles no peto (menos de 11 euros) que non me dan nin para o taxi ao aeroporto. Parécevos un bo comezo para unha novela? Alomenos para un relato corto si que dá, non? Joder, joder, esto síguese movendo. En fin, mañá máis, que agora necesito unha ducha e unha cama, foi un día mui duro precedido dunha semana longuísima e o hotel no que nos aloxamos por cortesía desa merda de compañía que é Gol está xenial.
Ese é o punto exacto no que me atopo, el puto cogollo de la cuestión. Lima, 15 de agosto de 2007, terremoto de 7,9 na escala Richter, o máis grande dos últimos 50 anos, e eu vívoo soa, anque rodeada de xente histérica que chora e reza, na praza de Armas (centro neurálxico da ciudade), sen pasaporte nin móbil nin tarxeta de crédito, con 43 soles no peto (menos de 11 euros) que non me dan nin para o taxi ao aeroporto. Parécevos un bo comezo para unha novela? Alomenos para un relato corto si que dá, non? Joder, joder, esto síguese movendo. En fin, mañá máis, que agora necesito unha ducha e unha cama, foi un día mui duro precedido dunha semana longuísima e o hotel no que nos aloxamos por cortesía desa merda de compañía que é Gol está xenial.
No comments:
Post a Comment