Aquí me tedes, no niño compostelano, xogando co capricho pihippy co que pasei, definitivamente, ao bright side of life. Pensei que a transición ía ser máis difícil, pero de momento o único que non conseguín foi sincronizar a axenda electrónica (penúltimo capricho pihippy desta tía tan fashion e tan cool e tan ouyeah na que me estou convertendo). Levo todo o día de mudanza dixital e na fin de semana espero que Wu exerza (unha vez máis) de guía tecnolóxico-espiritual e me provea coa versión pihippy das ferramentas do lado escuro da vida sen as que xa non sabería vivir. Se é que podo ir a Valado City, que aínda está por ver...
Nota.- Os traballos emocionantes son mui sacrificados.
Bis.- A xente é mui complicada.
No comments:
Post a Comment