Vou tomar unhas copas coas do traballo e falamos dos prexuízos, da roupa, do calzado, das xoias, de linguaxe verbal e non verbal e da imaxe que damos aos demais. É interesante que quen hai dous meses che fixo unha entrevista de traballo che conte o que leu na túa forma de vestir, nos teus xestos, na túa maneira de falar. Dinme que nunha primeira visual teño pinta de ser correcta, educada, amable, natural (whatever that means), algo rojeras e máis ou menos inofensiva. En resumen, riquiña. Tamén me din que, nunha segunda visual, esa mirada transparente que tantas veces me teñen acusado de ter delata as miñas filias, as miñas fobias e unha determinación absoluta a luitar todas as batallas. Eu calo, asinto e penso para min: "se me chegan a ver hai dez anos, cando si que luitaba todas as batallas..." E elas rin con condescendencia ante a miña mirada transpartente e enganden: "claro, muller, iso cúrase co tempo".
No comments:
Post a Comment