Vai facer un ano que nos coñecemos. Non disfrutei aquela cea porque viña de ver morrer outra vida que soñara vivir e a súa perda provocábame unha dor inmensa. Hoxe sei que daquelas cinzas naceron estas brasas, estas mandarinas e estas letras, e non podo estar máis que agradecida.
Manuel e ti tedes razón, os sucesos estaban sempre ligados, a vida era unha rede de causas e consecuencias, todo tiña que ver con todo...
No comments:
Post a Comment