Outra cousa, máis literaria pero non menos real, son os medos propios. Os que nacen como se foran espontáneos pero non son. Os que investigamos para conseguir grandes novelas e vidas lamentables. Eses que significan que a vida que levamos é máis interesante como argumento que como experiencia.
Vivo rodeada de espellos amables xenerosos cariñosos respectuosos. Négome a sentirme reflectida no desprezo absurdo dunha persoa absurda. Négome a deixarme levar por vellas in-seguridades.
No comments:
Post a Comment