Perdón pola ausencia. Prometín da-la vara diariamente e aquí me tedes, completamente absorbida pola urbe. En fin, a modo de breve resumo destes días:
-Venres noite: concerto de gipsy-jazz nun sitio super-pijo. Atopei de novo ó auténtico, ó único, ó irrepetible home da miña vida (buscade Emilio Tolga). Boa compañía, boa música, bos (pero carísimos) mojitos... só que me rallei co tema do gusto (de se pode ser bo e/ou malo) e non puiden evitar reflexionar no útil que resulta ter alguén que controle, que seleccione por ti e que finalmente che sirva en bandexa todo aquelo digno de ser experimentado... mmm, éntranme as dúbidas ó respecto. Só sei que non sei nada.
-Sábado noite: xornada gastronómica "especial Navarra" (próximamente, Venezuela) amenizada por unha das conversas máis interesantes dos últimos tempos.
-Domingo serán: paseo ó fresco, máis charla e o mellor xelado de limón a este lado do mediterráneo... fóra de serie, de verdade.
-Luns noite: quero ir ó cine ve-la última de Von Trier, pero ninguén secunda a moción, así que decido ir ve-la última de Colin Farrel. Moraleja, non me importa ir soa ó cine se o prota está cachondo. Por certo, Intermission é moito máis que Colin Farrel (que, por outra parte, non é tan prota)... y hasta aquí puedo leer.
-Martes serán: ven unha xente xenial ve-lo piso, líbrome da alumna infernal (vaia con dios) e celébroo regalándome unhas horas para ler Ébano (sí, que pasa, compreino co ABC).
Et voilà, chegamos ó mercores. Había moito tempo que non departía amistosamente coa ONU do curso de doutoramento, así que gocei coma nunca o xantar, o café, a copa e a leria. Ademáis, hoxe sí que caerá 5-Condiciones.
En fin, xa non chove, aínda non me estorba o sol e barcelona tamén ten o seu aquel.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment