¿Qué pasa co Forum?

Din por aquí que a idea xurdiu dunha cagada radiofónica de Maragall, que -tralo éxitazo do proxecto Barcelona-92- tivo a ben ir á radio e dicir en directo que o seu goberno municipal non só non se durmía nos laureis, senón que xa viña de presenta-la candidatura da cidade para a exposición universal do 2004. Parece ser que o entrevistador estaba atento (cousa insólita) e decidiu comunicarlle amablemente ó entrevistado que tal acontecemento caía máis ben cara ó 2005. Ó agora president gústalle recuar tanto coma á min, así que tivo que inventar unha "exposición universal das culturas" naquel mesmo momento. Dígali Fórum. Non sei canto hai de lenda na cagada margalliana. Pouco importa. O caso é que xa estamos no 2004 (quén o diría) e xa comezou a leria.
Eu ando a voltas co tema dende hai uns meses, cando saíron as primeiras entradas. "Cómprate el pase de temporada, tío, que sale más a cuenta". Sí, tío, total só son 168 eurazos. A hostia. Con esos louros compro unha de libros que me fago co saber universal nun tris e non teño que debater con ninguén nunca máis. Mai més. Pero, claro, unha é débil, éntralle as dúbidas e investiga. E resulta que aínda é peor, que coas vintecinco mil largas só entras no recinto. Despois, se queres ir tirarlle as bragas a Lenny kravitz, vas ó Palau Sant Jordi e compras a entrada (entre 35 e 48 louros máis). Como cada unha lle tira as bragas a quen lle da a gana, tamén podes ir dialogar con Ramonet por uns 60 euros extra (25 para estudiantes). Pero qué lle vou preguntar eu a... digamos... Lula, a ver, ¿que? "¿como che vai no curro?"
Véndeno como se fora a ágora grega: ti (primeiro pagas e despois) chegas alí e "dialogas", pero poñen de reclamo ó star-system intelectual do mundo mundial. ¿A ninguén máis lle resulta incoherente? Só de pensalo dáme a risa: "Saramago, ¿ti cres que Crónicas é telebasura?, é que a min entreténme, sabes". Unha de dúas, ou acaba sendo un (carísimo) seguido de conferencias das de toda a vida ou acabas pagando 193 euros para oir a un pailán calquera (coma ti) ó que lle gusta o seu propio timbre de voz.
E todo esto xa obviando de onde veñen os millóns (e sobre todo a cambio de que), a quen beneficia económicamente, a quen prexudica, de onde vén a campaña mediática ó respecto (escola Urdaciana, a min que me perdoen), etc, etc.

Pd/ Boísimo o artigo de María en Vieiros.