Vale

Que si. Tedes razón. Débome ao meu público. Que será pouco, pero dende logo é do mellorciño. Recibo un fermoso mail ao respecto e cotilleando nas estatísticas de visitas comprobo que seguides aí, aínda cando non estou nin eu. E resulta emocionante e devólveme as ganas de postear. Que as tiña algo baixas. Qué cousas:

1) Onte chamáronme do diario de lugo y su provincia e comunicáronme que contan comigo, que cumpren o prometido, que me chaman fijofijofijo antes de fin de mes (4 semanas despois do prometido) para firmar o contrato, que en principio estou destinada a Viveiro e que as condicións económicas seguen sendo as pactadas (menos mal... ou menos ben, quen sabe). Eu estou desencantada mil coa idea, pero la pela es la pela.

1.1) Hoxe non era o mellor día para atopar esta xoia, pero xa sabedes que a vida ten os seus propios ritmos.

1.2) Baidegüei e por se alguén está interesado, creo que hai un par de vacantes na sede central de Valado City.

2) As vacaciós non remuneradas deixáronme, ademáis de melancólica, bastante máis pobre e algo máis lida. Só me atrevo a recomendarvos a Sánchez Piñol, fixen unha maratón con La pell freda e Pandora al Congo para ver se non olvidara completamente o catalán e resultaron ser do mellorciño que caeu nas miñas mans nos últimos tempos. Ah, e ao final na capital do imperio non me deu tempo a ir ao cine, pero si puiden ver un par de exposicións xeniais:

2.1) Plagiarismo, en La casa encendida, divertiume, sorprendeume, tróixome á cabeza aqueloutra que tanto me gustara noutro tempo, noutro lugar, e descubriume un mundo novo... o dos fanfics. But that is another story and should be told another time...

2.2) A Obra completa sobre papel de Keith Haring da Fundación Canal recordoume qué significa eso da arte. Para que vale. E para que non.

3) Da tele mellor nin falemos. Para que eu renegue dela, debe estar atravesando unha situación realmente crítica.

4) Na blogsfera anda o tema moi animado. A asunto moi interesante. Xa descarguei a primeira obra, pero aínda non me deu tempo a lela. Por certo, vexo o envite e bótolle dous máis.