dame a beber una a una
las lagunas de esta luna de limón
agria para mi garganta
pero clara y dulce para el corazón

Sobrevivo ó calor da primavera capitalina sumerxíndome en xelado de limón. Deixome contaminar mentres espero impacientísima a chegada de La-Fran e do seu flamante marido, chateo no messenger con aquel gran coñecedor das capitais do mundo (e abúrrome), penso no que fixen e no que deixei de facer en madrí, no pouco que me queda de capital del imperio e na incerteza do futuro, recibo unha mensaxe do da chapa de palestina (culé apaixonado) indicándome como chegar ao bar no que vai ver o partido e véñenseme dúas cousas á cabeza:
1) ou ando con ollo ou vou levar unha hostia como un mundo
e 2) pero se son incapaz de manter a antención no que dura un partido! aínda me acordo daquela eurocopa coa que a doutora Fleishman tentou introducirme no mundo do fútbol no meu derradeiro ano en Compostela... todas aquelas tardes metidas naquel bar e eu só recordo que o porteiro de Italia se chamaba Toldo...