Miña irmá'06 sobreimpresa en Miña irmá e máis eu'92

Parece que foi Borges quen dixo:

Con el tiempo...
verás que aunque seas feliz con los que están a tu lado,
añorarás terriblemente a los que ayer estaban contigo y ahora se han marchado

Estou en Valado City, de comuñón. Chegar a Pedrafita e notar como me chegaba o osíxeno aos pulmóns foivos todo un. Nalgún punto descoñecido entre o pisito madrileño e a casa petrucial quedaron tamén a sequidade da pel, o mareo endémico e o insomnio.
Será sicosomático, será. Eu non o neguei nunca.
O curioso é que, sen deixar de estar contentísima, en menos de 24 horas xa empecei a botar en falta (algúns) compañeiros da academia.
Non teño arreglo.
Quéroo todo e todo non se pode ter, xa mo dicía meu pai.
Tempus fugit. Miña irmá está preparando a selectividade e, nun par de semaniñas, eu estou de volta da aventura madrileña.