I made up my mind

I wish I could find something
to make me feel better
a drive or a drink,
a something that would make me think
it's all ok
or maybe it could fool me
or give me a ride
or something that I haven't tried

(vía)

Porque ella lo dijo

Después de todo sé que nada es permanente
y que al impaciente
se le olvida la miel del presente.
___
*É un pedazo de "Ninguna chavala tiene dueño", de Violadores del verso, pero non vos vou engañar, eu lino na porta do baño do Ultra.

Os nadies

Os nadies non poden competir coas señoras de peluquería café e pincho no Casino nin co olor da paella precociñada nin coa semifinal da Champion nin muito menos con unha solución definitiva contra a obesidade. Os nadies non poden competir coas preocupacións estéticas deste mundo noso. Nin coas éticas tampouco. Eles existen aínda que eticamente prefiramos que non existan. E, mentres nós lle damos forma ao cinismo post-oenegé, está ben que alguén algunha vez faga algo, aínda que sexa algo tan obsceno como berrar no deserto da abundancia que hai nenos que morren de fame...

Menos, amig@s, é non facer nada.
___
*Os nadies é un pequeno texto de Eduardo Galeano que podedes ler aquí.
**Onte presentouse Níxer, unha iniciativa é de Acción Contra el Hambre e Cultura Solidaria Galega, no casino de Santiago.

Lento pero viene

lento
viene el futuro
con sus lunes y sus marzos
con sus puños y ojeras y propuestas
lento y no obstante raudo
como estrella pobre
sin nombre todavía
convaleciente y lento
remordido
soberbio
modestísimo
ese experto futuro que nos inventamos
nosotros
y el azar
cada vez más nosotros
y menos el azar
___
*"Lento pero viene", pertence a Cotidianas. Aquí podedes escuitar ao propio Mario Benedetti léndoo.

A single man

"Se non se goza do presente, non hai nada que suxira que o futuro ha de ser mellor."
___
*Di X que din en A single man. Haberá que vela.

No meu moleskine XXXVI: Enfadados

-Así que ti es desas...
-De cales?
-Desas que nunca están tristes, porque sempre están enfadadas.
___
*A imaxe pertence á película de Sidney Lumet 12 Angry Men (1957).

Outing IX

A maioría das conversas que teño na vida son mentira. Non son nada. Non significan nada. Será por medo por vergonza ou por desinterese, pero o caso é que poucas veces digo ou escuito cousas que sorprendan manquen emocionen. Se cadra é por iso polo que as contadas ocasións nas que me atopei diante dunha pequena partícula de verdade dubidei entre retroceder ou atacar. Protexerme ou expoñerme. Dubidei, como se puidera facer outra cousa que non fora abrirme en canal e aferrarme a ese momento como se fora o último...

Dios, e se é o último?

Post-xornalismo

"Xa non vai habendo xornalistas, só quedan persoas que traballan en medios de comunicación."
___
*A frase é de Camilo Franco, díxoa na mesa redonda que compartiu con Jaureguizar e Iago Martínez, nas xornadas Comunicar Cultura do Consello da Cultura. Tamén estivo ben a clasificación do xornalismo cultural en tres tipos: económico (o que xoga ao servizo dos intereses da empresa), estatístico (o que quere contentar ao maior número posible de persoas) e amistoso. Jaureguizar apuntou que se pode xogar nas marxes e Iago Martínez negou a maior: hai outras maneiras de facer as cousas. Ao final todo quedou nun reparto algo desigual de cinismo e inxenuidade, un par de guiños graciosos e algunha pregunta desas sen interrogante ao final. Ictios quixo preguntarlles pola súa formación e criterio, pero o asunto non callou e fómonos coa sensación de quedar flotando no mar ese dunha cuarta de profundidade. E si, haber hai outras maneiras de facer as cousas, o carallo é facelas en medios de comunicación.

Cultura sexy

Leo a Belén en ANT e véñenme á cabeza esta foto de Huidobro rodeado de actrices de Hollywood e a historia daquel colega poeta que xura e perxura que vive máis tranquilo e liga muito máis desde que se meteu a poli nacional. Eu non sei se a culpa será do mundo ou dos poetas, pero sei que así non vamos ben.

George Orwell

1. Never use a metaphor, simile or other figure of speech which you are used to seeing in print.
2. Never use a long word where a short one will do.
3. If it is possible to cut a word out, always cut it out.
4. Never use the passive where you can use the active.
5. Never use a foreign phrase, a scientific word or a jargon word if you can think of an everyday English equivalent.
6. Break any of these rules sooner than say anything outright barbarous.
___
*A cita pertence a Politics and the English Language, de George Orwell (podedes ver o texto íntegro, aquí). Ramón Lobo recordoullela aos estudiantes de xornalismo que asistiron ás xornadas Comunicar Cultura, do Consello da Cultura Galega, insistindo na sexta e última norma: non hai mais lei cá de usar o sentido común.
**Segundo parece, a foto é unha das dúas imaxes que hai de Orwell escribindo. Fíxoas o seu amigo Vernon Richards en xaneiro de 1946, nove meses despois de que morrese a súa muller e cinco meses antes de que publicase Animal Farm.

Roxar

Éncheo de leña e préndelle lume. Esperamos unha media hora. Cambia as brasas de sitio. Xa vai indo, xa vai indo. Apampo para el. Ignora o termostato e busca os sinais: as manchas nos ladrillos do fondo e a cor branca nos rebordes da porta. O forno está roxo, bérralle a mamá. Saca as brasas e varre as incertezas cun escobo de loureiro. Pase o que pase, malo será que nos falte o pan.

Zapatillas alleas

En días coma hoxe cambiaría a miña vida (de arriba abaixo) por unhas zapatillas quentiñas polo sol de mediodía.

Níxer

Porque unha vida en Occidente non ten prezo, pero a vida en África non ten valor.
___
*Níxer (Xerais, 2010) é unha crónica da fame tal e como a viron Francisco X. Fernández Naval, Camilo Franco, Alfonso Costa e Moustapha Bello Marka nunha viaxe a Níxer promovida por Acción Contra a Fame (ACF) e Cultura Solidaria Galega (CSG). A cita pertence a "A mochila moral", a parte de Camilo Franco, que me recordou canto boto de menos os Menús de cultura rápida e os Vai por aí.

The Lady from Shanghai

With these mirrors is difficult to tell. You are aiming at me, aren't you? I am aiming at you, lover. Of course, killing you is killing myself. It's the same thing. But, you know, I'm pretty tired of both of us.

___
*E outra de Orson Welles. The Lady from Shanghai (1947), que foi un fracaso no seu tempo. Ao público non lle gustou o cambio de look de Rita Hayworth e á crítica non lle gustou a historia. O propio produtor, o mítico Harry Cohn, dixo que era incapaz de entendela e ofreceulle mil dólares a calquera que puidera explicarlla. Nin sequera Welles foi capaz. A min encántame esta película. Sobre todo, esta escena. Ao mellor é porque me intriga a relación que mantiñan Rita Hayworth e Orson Welles. Hai unha frase gloriosa que dixo ela unha vez para definirse a si mesma e a súa relación cos homes: "Basically, I am a good, gentle person, but I am attracted to mean personalities".

The third man

In Italy, for thirty years under the Borgias, they had warfare, terror, murder, bloodshed, but they produced Michaelangelo - Leonardo Da Vinci, and the Renaissance... In Switzerland, they had brotherly love. They had five hundred years of democracy and peace, and what did that produce?... The cuckoo clock.

___
*The third man dirixiuna Carol Reed, con guión de Graham Green, en 1949. A frase que cito non estaba no guión orixinal. Engadiuna Orson Welles e, segundo parece, despois recoñeceu que nin é certo que os suízos viviran felices e en paz na época dos Borgia nin que inventaran o reloxo de cuco.

and you could have it all my empire of dirt

I will let you down
I will make you hurt

if I could start again
a million miles away
I would keep myself
I would find a way

(click)

O timbre

Nas series norteamericanas, sobre todo nas malas, cando unha personaxe se sinte perdida atascada agobiada ou triste soa o timbre. Soa o timbre e a personaxe en cuestión responde enseguida. Ansiosa. Coming! Pero tropeza con algún obxecto. Coming! Pon algo máis de roupa. Coming! Péinase ou despéinase. Coming! Fai o que sexa, calquera cousa, para darnos tempo a comprender que o que hai detrás desa porta é un xiro inesperado. Un encontro emocionante. Unha historia mellor.

Danme ganas de abrir a porta e tocar eu mesma o puto timbre.

Outing VIII

Ata o ano pasado non borrara a ninguén da miña vida.
Sorprende (e asusta) que sexa tan fácil.

Enid Blyton

-It’s stupid being a girl! -said George, for about the millionth time in her life.- Always having to be careful when boys can do as they like! I’m going to sleep in a barn, anyway. I don’t care what you say, Ju!
-Oh yes you do, -said Julian- You know quite well that if ever you go against the orders of the chief -that’s me, my girl, in case you didn’t know it- you won’t come out with us again. You may look like a boy and behave like a boy, but you’re a girl all the same. And like it or not, girls have got to be taken care of.
-I should have thought that boys hated having to take care of girls -said George, sulkily.- Especially girls like me who don’t like it.
___
*En 45 anos de carreira, Enid Blyton publicou 753 títulos (lin por aí que no momento de maior produción escribía 10.000 palabras ao día), dos que se venderon máis de 600 millóns de copias. Cada ano, aínda hoxe, véndense máis de un millón de exemplares dos libros dos Cinco. Con obras traducidas a 90 idiomas, é a quinta autora máis traducida da historia. O cuarto é Shakespeare.
**O fragmento pertence a Five on a hike together (Hodder & Stoughton, 1951).
***Como recolle este artigo, as súas obras foron prohibidas nalgunhas librerías e bibliotecas e a BBC negouse durante décadas a dramatizalas. Considerábanas aburridas, mal escritas, repetitivas, pobres no uso do vocabulario, racistas e clasistas. Ela respondía que non estaba interesada en críticas de lectores maiores de 12 anos. O artigo da wikipedia recolle unha cita estupenda dun editor que rexeitou unha historia de Blyton en 1960, porque "there is a faint but unattractive touch of old-fashioned xenophobia in the author's attitude to the thieves: they are foreign, and this seems to be regarded as sufficient to explain their criminality". Pregúntome cantos medios de comunicación españois superarían hoxendía a proba do algodón racista dese editor británico dos 60.

No meu moleskine XXXV: Comprensivos

A ver, te explico tus derechos (...) Y debes saber que me puedes hablar en gallego, aunque yo lo tengo que traducir todo, porque yo no lo hablo, sabes? (...) Lo digo porque como vi que hablabais en gallego entre vosotras...
___
*A imaxe é de Eve Arnold, a primeira muller que formou parte da axencia Magnum. Traballou para Life, Vogue, Paris Match, Stern e o Sunday Times. Viaxou polos Estados Unidos, Europa, Latinoamérica, India, Afganistan, a URSS e China. Retratou varios dos lugares nos que se escribiu o século XX e, sen embargo, fíxose famosa pola "frescura e naturalidade" coa que fotografou a estrelas como Marlene Dietrich, John Huston, Clark Gable, Joan Crawford, a raíña de Inglaterra, Richard Nixon, Joseph McCarthy, Malcolm X e Marilyn Monroe.