Nas series norteamericanas, sobre todo nas malas, cando unha personaxe se sinte perdida atascada agobiada ou triste soa o timbre. Soa o timbre e a personaxe en cuestión responde enseguida. Ansiosa. Coming! Pero tropeza con algún obxecto. Coming! Pon algo máis de roupa. Coming! Péinase ou despéinase. Coming! Fai o que sexa, calquera cousa, para darnos tempo a comprender que o que hai detrás desa porta é un xiro inesperado. Un encontro emocionante. Unha historia mellor.
Danme ganas de abrir a porta e tocar eu mesma o puto timbre.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ding dong? :)
ReplyDeletesí, eu sempre que estou agobiada ou triste penso nas "putas" películas e series americanas, que nos fixeron creer que os días son unha continua sucesión de cousas emocionantes...
ReplyDeleteen todo caso, se o timbre non sona, sempre podes sair ti e tocar no timbre doutro. O meu está desexando soar ;D
Pero que listas. Non vale, tedes que vir ata aquí!
ReplyDelete:)
E digo eu, estás certa de que queres que a túa vida sexa coma unha seríe americana das malas? Mira que empezar empezar medio ben, pero acaban sendo culebróns intragables ou unha sucesión de clichés predicibles... :P
ReplyDeleteUn biquiño, que o timbre non o teño a man.
levanta xa, que xa tocaron varias veces e ti sigues no sofá, penso que te durmiche.
ReplyDeleteBicos