Árbores que atrapan historias III

Ay de mí, Llorona Llorona,
Llorona, llévame al río
Tápame con tu rebozo, Llorona
Porque me muero de frio

Versión local dunha lenda común a toda Latinoamérica, a Pucullén chilota é a unha muller que chora eternamente porque lle levaron o fillo do colo sendo mui neno e cuxo pranto eterno é empregado polos mortos para atopar o camiño correcto cara ao alén.

A terceira árbore da nosa serie atopoume onte en Ribeiroland, terra de viño, de auga, de trenes, de reporteiros dicharacheiros, de mulleres lindas que tecen lindos osos, de iratxoak sabios en materia de pokémon e de árbores que lles choran contos tristes ás visitantes descoñecidas.