05/05/08
Descubro que se preocupan muito máis os que están ao meu carón ca min mesma. Recordo as ocasións nas que estiven do outro lado desta barreira e penso que, seguramente, cumprín tamén ese patrón. Ideo unha teoría que encaixa a preocupación nunha campá de Gauss. É curioso como a persoa enferma se convirte na única que pode levar a tranquilidade aos demáis, para o que cómpre esconder ben fondas as angoxas propias e repetir mecanicamente "estou ben, en serio, non pasa nada" ata que, misteriosamente, deixe de ser mentira.
No comments:
Post a Comment